Според истражувачите, возрасните слатководни желки комуницираат едни со други и со нивните младенчиња користејќи најмалку 6 различни видови звуци.
Со помош на микрофони и хидрофони, научниците успеале да снимат над 250 звуци направени од речните желки Podocnemis expansa. Потоа ги анализирале во шест типа кои се во корелација со специфичното однесување на желките.
„Точното значење на овие звуци е нејасно... Сепак, ние веруваме дека желките разменуваат информации“, рече д-р Камила Ферара, која учествуваше во студијата. „Веруваме дека звуците им помагаат на животните да ги координираат своите постапки за време на сезоната на несење јајца“, додаде Ферара. Звуците што ги произведувале желките малку се разликувале во зависност од тоа што правеле животните во моментот.
На пример, желка испуштала специфичен звук кога возрасните ја препливале реката. Кога останатите желки се собраа на брегот каде што беа направени канџите, таа испушти поинаков звук. Според д-р Ферара, женските желки користат звуци за да ги насочат своите новоизлезени потомци во водата и назад кон брегот. Бидејќи многу желки живеат со децении, научниците сугерираат дека во текот на нивниот живот, младите желки учат да комуницираат користејќи звуци од поискусните роднини.
А јужноамериканската килска желка има повеќе од 30 звучни сигнали: младите единки чкрипат на посебен начин, возрасните мажјаци, кога се додворуваат на женките, крцкаат како ненамачкана врата; Има посебни звуци и за разјаснување на односите и за пријателски честитки.
Различни видови различно комуницираат. Некои видови комуницираат почесто, некои поретко, некои погласно, а некои потивко. Мршојадецот, матамата, свинскиот нос и некои австралиски видови желки се покажаа како многу зборливи.
Оставете Одговор