Analyse en diagnose van salmonellose - methoden voor kinderen en volwassenen

Om van een darminfectie af te komen, moet je de oorzaak van de ziekte kennen. Om dit te doen, wordt het type ziekteverwekker en de gevoeligheid ervan voor antibacteriële geneesmiddelen bepaald. Testen op salmonellose helpt dragers van de infectie te identificeren en de verspreiding van de ziekte te voorkomen.

Diagnostische kenmerken

Salmonellose is een infectieziekte die gepaard gaat met schade aan maag en darmen. De veroorzaker is een proteobacterium van het geslacht Salmonella. Besmetting vindt plaats na het eten van besmet voedsel.

De diagnose van salmonellose omvat bacteriologische, serologische en moleculair genetische methoden. Als het spijsverteringsstelsel is aangetast, worden ontlasting, braaksel en maaginhoud onderzocht. Na 7 dagen ziekte kan salmonella in de urine worden aangetoond. Materiaal voor analyse in de septische vorm van de ziekte: bloed, gal, hersenvocht.

Methoden voor laboratoriumdiagnostiek:

• bloed- en urineonderzoek (algemene analyse);
• detectie van antilichamen tegen salmonella (ELISA, RNGA);
• bacterioscopie van biologisch materiaal;
• inenting op voedingsmedia om de ziekteverwekker te identificeren;
• detectie van antigenen of genetisch materiaal van de ziekteverwekker (PCR, RIF, RLA).

De symptomen van salmonellose zijn vergelijkbaar met die van andere darminfecties. Differentiële diagnose wordt uitgevoerd met ziekten zoals dysenterie, buiktyfus, cholera. Hiervoor zijn specifieke tests nodig.

Bacteriologische cultuur

De belangrijkste methode voor laboratoriumdiagnostiek voor salmonellose is de isolatie van een zuivere kweek van de bacterie. Het onderzoek moet helemaal aan het begin van de ziekte worden uitgevoerd, vóór de behandeling met antibiotica. Analyse op salmonellose kan in elk laboratorium worden uitgevoerd.

Voor diagnostiek wordt het volgende gebruikt:

1. Kruk cultuur. Het wordt uitgevoerd in een speciaal laboratorium. Voor het onderzoek is een verse (ochtend)portie ontlasting nodig.
2. Bacteriële cultuur uit het anale kanaal. Een wegwerpbare sonde wordt voorzichtig in het rectum ingebracht met behulp van zachte roterende bewegingen. Na het verzamelen van het materiaal wordt de sonde in een steriele buis naar het laboratorium gebracht.
3. Cultuur van bloed, gal, waswater en ander biologisch materiaal.

Het verzamelde materiaal wordt toegevoegd aan een medium met een mengsel van seleniet of magnesium, dat stoffen bevat die nuttig zijn voor alle soorten salmonella.

De ideale temperatuur voor het kweken van bacteriën bedraagt ​​niet meer dan 37 ◦C. Hoe lang duurt de analyse? Het resultaat van het zaaien kan na 5-6 dagen worden beoordeeld. Tijdens het onderzoek worden het type ziekteverwekker, de mate van activiteit en de belangrijkste kenmerken bepaald.

Analyse voor zuigelingen

Testen op darminfecties bij een klein kind is moeilijker dan bij een volwassene. Om salmonellose te diagnosticeren is verse ontlasting nodig (tot drie uur na de ontlasting).

Het wordt aanbevolen om monsters te nemen op drie punten op het oppervlak van de wegwerpluier. Je kunt geen klysma doen om ontlasting te krijgen. Er moet voor worden gezorgd dat er geen urinemengsel in het monster terechtkomt.

De ontlasting moet in een steriele container worden geplaatst. De minimale hoeveelheid biologisch monster voor onderzoek is 5-10 gram. Containers worden verkocht bij de apotheek. De wegwerpcontainer wordt geleverd met een speciale lepel voor het opvangen van ontlasting.

Coprogramma

Dit is een laboratoriumtest van ontlasting. Wordt gebruikt om de mate van schade aan het darmepitheel te bepalen. Het ontstekingsproces tijdens salmonellose is een veelvoorkomende oorzaak van spijsverteringsstoornissen.

Pathologische veranderingen:

• Leukocyten in grote aantallen;
• Een mengsel van onverteerde vezels;
• Slijm;
• Bloedsporen;
• Verhoogd zetmeelgehalte.

Hoe laat je je testen? Het wordt aanbevolen om snoep en producten gemaakt van premium tarwemeel uit te sluiten van het menu van de patiënt. Aanpassingen van het dieet worden enkele dagen vóór het onderzoek doorgevoerd.

Serologisch onderzoek

Moderne diagnostiek van salmonellose helpt om antilichamen al 5-7 dagen na infectie te detecteren. De methode wordt gebruikt om het stadium van de ziekteontwikkeling en de effectiviteit van de behandeling te bepalen. Voor het onderzoek is bloedmonsters uit een ader nodig.

Hoe een bloedtest voor salmonellose uitvoeren? Het onderzoek wordt 's ochtends op een lege maag uitgevoerd. Aan de vooravond van de test is het noodzakelijk om zware fysieke activiteit en emotionele schokken uit te sluiten.

Antistoffen tegen salmonellose blijven levenslang in het bloed aanwezig. Met behulp van serologische onderzoeksmethoden kun je achterhalen of iemand deze darminfectie heeft gehad. De analyse wordt gebruikt om de oorzaak van het malabsorptiesyndroom bij volwassenen en kinderen te identificeren.

Polymerasekettingreactie

PCR is een genetische studie waarmee je DNA-fragmenten van Salmonella kunt identificeren. Het wordt gebruikt voor snelle diagnostiek, omdat het resultaat binnen een dag bekend wordt.

voorbereiding:

• Het onderzoek wordt uitgevoerd voordat antibacteriële geneesmiddelen worden voorgeschreven;
• Sluit 3 dagen vóór de test medicijnen uit op basis van belladonna (atropine);
• Stop gedurende 73 uur met medicijnen die de kleur van de ontlasting veranderen (geneesmiddelen op basis van bismut en ijzer).

Het onderzoek wordt gebruikt voor differentiële diagnose van salmonellose en preventieve reguliere onderzoeken. Detectie van asymptomatische bacteriële dragerschap is van groot belang om de verspreiding van infecties te voorkomen.

PCR helpt bij het opsporen van salmonellose in een vroeg ontwikkelingsstadium. Om dit te doen, wordt een cascadeverdubbeling van het genoom uitgevoerd met behulp van speciale activator-enzymen.

Aanvullend onderzoek

De diagnose van darminfectie is erg belangrijk voor het bepalen van de behandelingstactiek. Nadat de patiënt in het ziekenhuis is opgenomen, wordt een volledig onderzoek uitgevoerd. Er worden aanvullende tests uitgevoerd om de toestand van de patiënt te beoordelen.

К мен относятся:

1. Algemene bloedanalyse. Helpt bij het identificeren van de aanwezigheid van infecties en bloedarmoede. Karakteristieke veranderingen: leukocytose, verhoogde ESR. Het bepalen van de hematocriet helpt bij het beoordelen van de mate van uitdroging (een hoge waarde is een teken van bloedverdikking).
2. Algemene urineanalyse. De test wordt gebruikt om nieraandoeningen te diagnosticeren. Het is noodzakelijk om de diurese te controleren. Een van de ernstigste complicaties van salmonellose is nierfalen.
3. Met een biochemische bloedtest kunt u de elektrolytenbalans beoordelen. Ongunstige indicatoren zijn een toename van ureum en creatinine.

Bij talrijke gevallen van salmonellose wordt een bacteriologisch onderzoek van voedsel uitgevoerd. Salmonella vermenigvuldigt zich actief in dierlijke producten. Deze omvatten: vlees, eieren, zuivelproducten.

Analyse voor de aanstaande moeder

Het is raadzaam om al in de planningsfase een screening op salmonellose te ondergaan. Salmonellose is zeer gevaarlijk voor moeder en kind. Een vroege diagnose van bacteriële dragerschap zal helpen de infectie vóór de zwangerschap kwijt te raken.

Examenplan:

• Bloed voor antilichamen tegen salmonella;
• Modder van PCR;
• Bacteriële inenting vanuit de anus.

Symptomen van darminfectie zijn vergelijkbaar met tekenen van toxicose, dus de beginperiode van de ziekte blijft vaak onopgemerkt. Vaak wordt een vrouw in ernstige toestand in het ziekenhuis opgenomen. Een verminderde immuniteit tijdens de zwangerschap kan leiden tot veralgemening van de infectie en de ontwikkeling van Salmonella-sepsis.

Moderne diagnostische methoden zullen helpen de infectie op tijd op te sporen en de verspreiding ervan te voorkomen.

Video: lezing over salmonellose