Według badaczy dorosłe żółwie słodkowodne komunikują się między sobą oraz ze swoimi pisklętami za pomocą co najmniej 6 różnych rodzajów dźwięków.
Za pomocą mikrofonów i hydrofonów naukowcom udało się zarejestrować ponad 250 dźwięków wydawanych przez żółwie rzeczne Podocnemis ekspansa. Następnie podzielili je na sześć typów, które korelowały z określonymi zachowaniami żółwi.
„Dokładne znaczenie tych dźwięków jest niejasne... Uważamy jednak, że żółwie wymieniają informacje” – powiedziała dr Camila Ferrara, która wzięła udział w badaniu. „Wierzymy, że dźwięki pomagają zwierzętom koordynować działania w okresie składania jaj” – dodał Ferrara. Dźwięki wydawane przez żółwie różniły się nieznacznie w zależności od tego, co zwierzęta w danej chwili robiły.
Na przykład żółw wydawał charakterystyczny dźwięk, gdy dorośli przepływali przez rzekę. Kiedy reszta żółwi zebrała się na brzegu, gdzie robiono szpony, wydała inny dźwięk. Według dr Ferrary samice żółwi używają dźwięków, aby wprowadzić nowo wyklute potomstwo do wody iz powrotem na brzeg. Ponieważ wiele żółwi żyje przez dziesięciolecia, naukowcy sugerują, że w trakcie życia młode żółwie uczą się komunikować za pomocą dźwięków od bardziej doświadczonych krewnych.
A południowoamerykański żółw kilowy ma ponad 30 sygnałów dźwiękowych: młode osobniki piszczą w szczególny sposób, dorosłe samce podczas zalotów do samic skrzypią jak nienatłuszczone drzwi; Istnieją specjalne dźwięki zarówno do wyjaśniania relacji, jak i do przyjaznych pozdrowień.
Różne gatunki komunikują się inaczej. Niektóre gatunki komunikują się częściej, inne rzadziej, jeszcze inne głośniej, a jeszcze inne ciszej. Bardzo gadatliwy okazał się sęp, matamata, świninosy i niektóre australijskie gatunki żółwi.
Dodaj komentarz