มารยาทในการรับประทานอาหารของชาวพุทธ: กฎ 4 ประการสำหรับแขกและเจ้าบ้าน​

* พนักงานเสิร์ฟและพนักงานต้อนรับ

* เจ้าภาพงานเลี้ยงสังสรรค์

* แขกที่ปฏิบัติตามหลักการบริโภคอาหารของชาวพุทธ

* หลักการบริโภคอาหารของชาวพุทธคืออะไร

* วิธีการมอบประสบการณ์การรับประทานอาหารที่ปลอดภัยแก่แขกที่ปฏิบัติตามหลักการบริโภคอาหารของชาวพุทธ

ศาสนาพุทธไม่ได้กำหนดกฎการบริโภคอาหาร อย่างไรก็ตาม ตามหลักศาสนาพุทธแนะนำให้หลีกเลี่ยงอาหารบางชนิด

การตีความหลักการดังกล่าวแตกต่างกันไปตามภูมิภาคและโรงเรียนพุทธศาสนา คนส่วนใหญ่ที่นับถือศาสนาพุทธรับประทานอาหารมังสวิรัติ วีแกน หรือแลคโตมังสวิรัติ

อนุญาตให้แขกของคุณที่ปฏิบัติตามหลักการบริโภคอาหารของชาวพุทธสามารถเลือกอาหารที่รับประทานได้และหลีกเลี่ยงอาหารที่รับประทานไม่ได้ 

หลีกเลี่ยงการเสิร์ฟอาหารหลายรายการในจานเดียวกัน แทนที่จะพยายามแยกพวกเขาออกจากกัน กำหนดจานให้กับอาหารหรือส่วนผสมแต่ละรายการ เสิร์ฟเครื่องปรุงรสและซอสแยกจากอาหาร นำเสนออาหารแต่ละมื้อพร้อมอุปกรณ์เสิร์ฟ

เสนอการเปลี่ยนส่วนผสมทุกครั้งที่เป็นไปได้เพื่อรองรับแขกที่ปฏิบัติตามหลักการบริโภคอาหารของชาวพุทธ มีความโปร่งใสเกี่ยวกับการเปลี่ยนตัวที่อาจเกิดขึ้นและค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้อง

เปิดกว้างในการปรับแต่งอาหารและเสนอเวอร์ชันที่เหมาะกับชาวพุทธ สื่อสารข้อจำกัดในการปรับแต่งอันเนื่องมาจากลักษณะของอาหารหรือกระบวนการในครัวอย่างชัดเจน

หลักสำคัญประการหนึ่งของพุทธศาสนาคือการไม่ใช้ความรุนแรงและการหลีกเลี่ยงความทุกข์ ตามหลักการนี้ ชาวพุทธส่วนใหญ่ไม่กินสัตว์ เพราะหากทำอย่างอื่นก็จะหมายถึงการฆ่าสัตว์

ดังนั้นเนื้อสัตว์จึงมักไม่รวมอยู่ในอาหารของชาวพุทธ

ไข่มักไม่รวมอยู่ในอาหารของชาวพุทธ

น้ำผึ้งเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวาง

อาหารตามพุทธศาสนาอาจรวมถึงขนมหวานหรือของหวานได้เกือบทุกประเภท อย่างไรก็ตาม การตีความหลักพุทธศาสนาบางประการแนะนำให้ยกเว้นหรือจำกัดน้ำตาล ประการแรก น้ำตาลสามารถเสพติดได้ ประการที่สอง ตามความเชื่อทางพุทธศาสนา หลายคนเชื่อว่าการรับประทานอาหารควรบำรุง แต่ไม่ทำให้เกิดความสุขทางอารมณ์

อาหารของชาวพุทธมักประกอบด้วยน้ำอัดลม ชา และกาแฟ อย่างไรก็ตาม บางคนถือว่ากาแฟ ชา และเครื่องดื่มที่มีน้ำตาลเป็นสิ่งที่เสพติดได้ จึงหลีกเลี่ยงสิ่งเหล่านั้น

โดยทั่วไปแล้ว อาหารของชาวพุทธส่วนใหญ่จะไม่อนุญาตให้ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ อย่างไรก็ตาม ในบางภูมิภาค จะมีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในงานเฉลิมฉลองทางศาสนา ดังนั้นชาวพุทธบางกลุ่มจึงอาจดื่มแอลกอฮอล์ได้

เป็นมารยาทที่ดีที่จะถามแขกชาวพุทธเกี่ยวกับข้อจำกัดด้านอาหารของพวกเขา การตีความและการประยุกต์ใช้หลักการบริโภคอาหารของชาวพุทธอาจแตกต่างกันและอาจรวมถึงหรือไม่รวมอาหารที่แตกต่างกัน

ในการเชิญอย่างเป็นทางการเป็นลายลักษณ์อักษร ขอให้แขกแจ้งให้เจ้าของที่พักทราบเกี่ยวกับข้อกำหนดด้านอาหารก็เพียงพอแล้ว ในการเชิญชวนอย่างไม่เป็นทางการ ข้อความง่ายๆ “คุณปฏิบัติตามการควบคุมอาหารหรือมีข้อจำกัดด้านอาหารหรือไม่?” ทำงาน อีกทางเลือกหนึ่งคือถามว่าผู้เข้าพักหลีกเลี่ยงอาหารใดๆ หรือไม่ 

อย่าตัดสินหรือตั้งคำถามกับข้อจำกัดด้านอาหารของใครบางคน หลีกเลี่ยงการถามคำถามเพิ่มเติม เช่น ทำไมบางคนถึงควบคุมอาหาร แขกบางคนอาจไม่สบายใจที่จะแบ่งปันข้อจำกัดด้านอาหารของตน

พนักงานต้อนรับควรสนับสนุนให้ผู้เข้าพักแจ้งการแพ้อาหารหรือการแพ้อาหารเมื่อทำการจองและเมื่อเดินทางมาถึง

พนักงานเสิร์ฟควรถามเกี่ยวกับการแพ้อาหารก่อนสั่งอาหาร และแจ้งข้อมูลนี้ไปที่ห้องครัว

แจ้งให้เจ้าของบ้านทราบอย่างชัดเจนหากคุณมีข้อจำกัดด้านอาหาร

อย่าคาดหวังการเปลี่ยนแปลงในเมนูตามความต้องการของคุณ ในฐานะแขก คุณคงไม่อยากให้เสียงมีสิทธิ์ แต่คุณสามารถถามว่ามีตัวเลือกที่เหมาะกับคุณไหม เช่น อาหารมังสวิรัติหรืออาหารมังสวิรัติ 

อย่าคาดหวังให้โฮสต์ตอบรับคำขอของคุณ อย่างไรก็ตาม เจ้าของที่พักที่มีน้ำใจจะรู้สึกถูกบังคับให้ปรับเมนูตามความต้องการของคุณ

หากเจ้าบ้านเสิร์ฟอาหารประเภทที่คุณไม่ได้รับประทาน ก็ควรหลีกเลี่ยง หากเจ้าบ้านหรือแขกคนอื่นเสนออาหารดังกล่าวแก่คุณอย่างชัดเจน ให้ปฏิเสธอย่างสุภาพ แค่พูดว่า “ไม่ ขอบคุณ” ก็เพียงพอแล้ว 

ให้รายละเอียดเพิ่มเติมเฉพาะในกรณีที่มีคนถามคุณ พูดสั้นๆ และหลีกเลี่ยงการรบกวนผู้อื่นด้วยข้อจำกัดด้านอาหารของคุณ

ข้อผิดพลาดด้านมารยาทที่เลวร้ายที่สุดสำหรับโฮสต์คือ: 

• ไม่รองรับความต้องการของแขกที่เนื่องมาจากหลักการบริโภคอาหารของชาวพุทธ
• การใช้เครื่องครัวเดียวกันกับอาหารที่แตกต่างกัน
• ถามคำถามเกี่ยวกับอาหารส่วนตัว

ข้อผิดพลาดด้านมารยาทที่เลวร้ายที่สุดสำหรับแขกที่ปฏิบัติตามหลักการบริโภคอาหารของชาวพุทธคือ: 

• ไม่แจ้งข้อจำกัดด้านอาหารของคุณกับเจ้าของที่พัก
• การกดดันผู้อื่น.
• แบ่งปันรายละเอียดที่ไม่พึงประสงค์เกี่ยวกับอาหารของคุณ