มารยาทในการรับประทานอาหารของชาวฮินดู: กฎ 4 ข้อสำหรับแขกและเจ้าภาพ

พนักงานเสิร์ฟและพนักงานต้อนรับ เจ้าภาพงานเลี้ยงสังสรรค์ แขกที่ปฏิบัติตามหลักการบริโภคอาหารของชาวฮินดู

ศาสนาฮินดูไม่ได้กำหนดกฎการบริโภคอาหาร อย่างไรก็ตาม หลักความเชื่อของศาสนาฮินดูแนะนำให้หลีกเลี่ยงอาหารบางชนิด

การตีความหลักการดังกล่าวแตกต่างกันไป บุคคลอาจรวมหรือไม่รวมอาหารบางอย่างเนื่องจากสุขภาพ ความศรัทธา หรือข้อกังวลส่วนตัว ผู้คนในศาสนาฮินดูจำนวนมากรับประทานอาหารมังสวิรัติ วีแกน หรือแลคโตเจเจ

อนุญาตให้แขกของคุณที่ปฏิบัติตามหลักศาสนาฮินดูเลือกอาหารที่รับประทานได้และหลีกเลี่ยงอาหารที่ไม่สามารถรับประทานได้ 

หลีกเลี่ยงการเสิร์ฟอาหารหลายรายการในจานเดียวกัน แทนที่จะพยายามแยกพวกเขาออกจากกัน กำหนดจานให้กับอาหารหรือส่วนผสมแต่ละรายการ เสิร์ฟเครื่องปรุงรสและซอสแยกจากอาหาร นำเสนออาหารแต่ละมื้อพร้อมอุปกรณ์เสิร์ฟ

เสนอการเปลี่ยนส่วนผสมทุกครั้งที่เป็นไปได้เพื่อรองรับแขกที่ปฏิบัติตามหลักศาสนาฮินดู มีความโปร่งใสเกี่ยวกับการเปลี่ยนตัวที่อาจเกิดขึ้นและค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้อง

เปิดกว้างในการปรับแต่งอาหารและนำเสนออาหารที่เหมาะกับชาวฮินดู เช่น วีแกนหรือมังสวิรัติ สื่อสารข้อจำกัดในการปรับแต่งอันเนื่องมาจากลักษณะของอาหารหรือกระบวนการในครัวอย่างชัดเจน

วัวถูกมองว่าเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์อย่างกว้างขวาง ดังนั้นอาหารฮินดูจึงมักหลีกเลี่ยงเนื้อวัว

อย่างไรก็ตาม ชาวฮินดูจำนวนมากยอมให้เนื้อสัตว์อื่นๆ เป็นอาหาร เช่น สัตว์ปีก แพะ หรือแกะ เนื้อหมูไม่เป็นที่นิยมและเกือบจะขาดไปจากอาหารฮินดู

ผู้คนจำนวนมากในศาสนาฮินดูหลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์โดยสิ้นเชิง เช่นเดียวกับการตีความอาหารของชาวพุทธ ชาวฮินดูจำนวนมากหลีกเลี่ยงการรับประทานเนื้อสัตว์ เพราะมันบ่งบอกถึงการฆ่าและความทุกข์ทรมานของสิ่งมีชีวิต

ไข่มักไม่รวมอยู่ในอาหารฮินดู ชาวฮินดูบางคนกินไข่ แต่คนส่วนใหญ่ดูเหมือนจะไม่กินไข่เลย

น้ำผึ้งเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวาง

อาหารฮินดูมักประกอบด้วยน้ำอัดลม ชา และกาแฟ

ชาวฮินดูอาจดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือไม่ก็ได้ แม้ว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จะไม่ได้ห้ามไว้อย่างชัดแจ้ง แต่ตำราฮินดูบางเล่มก็ให้คำจำกัดความแอลกอฮอล์ว่าเป็นสิ่งมึนเมา ชาวฮินดูจำนวนมากจึงไม่ดื่มแอลกอฮอล์

เป็นมารยาทที่ดีที่จะถามแขกชาวฮินดูเกี่ยวกับข้อจำกัดด้านอาหารของพวกเขา การตีความและการประยุกต์ใช้หลักการฮินดูอาจแตกต่างกันและอาจรวมถึงหรือไม่รวมอาหารที่แตกต่างกัน

ในการเชิญอย่างเป็นทางการเป็นลายลักษณ์อักษร ขอให้แขกแจ้งให้เจ้าของที่พักทราบเกี่ยวกับข้อกำหนดด้านอาหารก็เพียงพอแล้ว ในการเชิญชวนอย่างไม่เป็นทางการ ข้อความง่ายๆ “คุณปฏิบัติตามการควบคุมอาหารหรือมีข้อจำกัดด้านอาหารหรือไม่?” ทำงาน อีกทางเลือกหนึ่งคือถามว่าผู้เข้าพักหลีกเลี่ยงอาหารใดๆ หรือไม่ 

อย่าตัดสินหรือตั้งคำถามกับข้อจำกัดด้านอาหารของใครบางคน หลีกเลี่ยงการถามคำถามเพิ่มเติม เช่น ทำไมบางคนถึงควบคุมอาหาร แขกบางคนอาจไม่สบายใจที่จะแบ่งปันข้อจำกัดด้านอาหารของตน

พนักงานต้อนรับควรสนับสนุนให้ผู้เข้าพักแจ้งการแพ้อาหารหรือการแพ้อาหารเมื่อทำการจองและเมื่อเดินทางมาถึง

พนักงานเสิร์ฟควรถามเกี่ยวกับการแพ้อาหารก่อนสั่งอาหาร และแจ้งข้อมูลนี้ไปที่ห้องครัว

แจ้งให้เจ้าของบ้านทราบอย่างชัดเจนหากคุณมีข้อจำกัดด้านอาหาร

อย่าคาดหวังการเปลี่ยนแปลงในเมนูตามความต้องการของคุณ ในฐานะแขก คุณคงไม่อยากให้เสียงมีสิทธิ์ แต่คุณสามารถถามได้ว่ามีตัวเลือกที่เป็นมิตรกับฮินดูสำหรับคุณหรือไม่ เช่น วีแกนหรือมังสวิรัติ 

อย่าคาดหวังให้โฮสต์ตอบรับคำขอของคุณ อย่างไรก็ตาม เจ้าของที่พักที่มีน้ำใจจะรู้สึกถูกบังคับให้ปรับเมนูตามความต้องการของคุณ

หากเจ้าบ้านเสิร์ฟอาหารประเภทที่คุณไม่ได้รับประทาน ก็ควรหลีกเลี่ยง หากเจ้าบ้านหรือแขกคนอื่นเสนออาหารดังกล่าวแก่คุณอย่างชัดเจน ให้ปฏิเสธอย่างสุภาพ แค่พูดว่า “ไม่ ขอบคุณ” ก็เพียงพอแล้ว 

ให้รายละเอียดเพิ่มเติมเฉพาะในกรณีที่มีคนถามคุณ พูดสั้นๆ และหลีกเลี่ยงการรบกวนผู้อื่นด้วยข้อจำกัดด้านอาหารของคุณ

ข้อผิดพลาดด้านมารยาทที่เลวร้ายที่สุดสำหรับโฮสต์คือ: 

• ไม่รองรับความต้องการของผู้เข้าพักชาวฮินดูอันเนื่องมาจากข้อจำกัดด้านอาหาร
• การใช้เครื่องครัวเดียวกันกับอาหารที่แตกต่างกัน
• ถามคำถามเกี่ยวกับอาหารส่วนตัว

ข้อผิดพลาดด้านมารยาทที่เลวร้ายที่สุดสำหรับแขกที่ปฏิบัติตามหลักศาสนาฮินดูคือ: 

• ไม่แจ้งข้อจำกัดด้านอาหารให้เจ้าของที่พักทราบ
• การกดดันผู้อื่น.
• แบ่งปันรายละเอียดที่ไม่พึงประสงค์เกี่ยวกับอาหารของคุณ